Dziwny to przepis, który się zmienia w zależności od kaprysu, rodzaju śliwek oraz materiału, z którego jest wykonany garnek lub patelnia. Podstawą są oczywiście prawdziwe węgierki, nieduże, z matowym nalotem na skórce świadczącym o ich wysokiej jakości. I naczynie z dnem grubym, lub choćby metalowy krążek kładziony na gazie pod garnkiem, żeby śliwki ledwie pyrkały, powoli redukując soki do smacznej "powidlanej" esencji. Takie śliwki, duszone cierpliwie przez kilka godzin lub nawet dni kilka będą rarytasem nie lada, czy to do świeżego pieczywa, czy do staropolskich pierników z leżakujące przez tygodnie ciasta.
Węgierki umyć, wypestkować, przełożyć do szerokiego garnka. Przykryć i dusić na małym ogniu do momentu, gdy popękają i puszczą sok. Wówczas odkryć naczynie, jeszcze bardziej zredukować ogień, podkładając pod garnek metalowy krążek zapobiegający przypalaniu potraw. Dusić tak owoce przez kilka godzin, mieszając i sprawdzając konsystencję. Bywa, że już po trzech godzinach można dodać cukru do smaku, smażyć jeszcze chwilę i przełożyć do wyparzonych słoików.
Słoiki z powidłami nie wymagają pasteryzacji. Natychmiast po zakręceniu stawiamy je do góry dnem i zostawiamy do wystudzenia. Następnie opisujemy, przyklejając etykietę na odrobinę mleka.
Kto chce, może do powideł wcisnąć nieco soku z cytryny, lub w trakcie duszenia dodać przypraw korzennych, goździków i cynamonu.
artykuł
przepis
galerię
film
(śliwki z wlasnego ogrodu)
