Comments received by the user Wkn

Wróbelek (2014-11-12 08:03)

to przy kolejnej okazji muszę spróbować jak smakują Twoje bo wyglądają smakowicie:)

mggi63 (2014-11-11 15:42)

Ja nie mogłam tyle czekać,po prostu naszła faza kulminacyjna :D A ten bigos wyszedł tak pyszny jak nigdy dotąd :) W końcu znalazłam doskonały przepis na pieczony bigos :)

Wkn (2014-11-11 15:32)

Bardzo dziękuję za cudne apetyczne zdjęcia! U nas bigosik dopiero po Bożym Narodzeniu :)

mggi63 (2014-11-11 15:23)

Bigosik pycha....

mggi63 (2014-11-11 08:22)

Lubię takie zupki,zupełnie moje klimaty tylko musiałabym ją troszkę "zatłuścić" jakimś masełkiem czy chociażby olejem

Wkn (2014-11-10 17:55)

Tak, tak! Dokładnie! :)

megi65 (2014-11-10 17:09)

Wypisz wymaluj kujawska ''parzycha'' wersja wegetariańska . Pychota ..!

kola (2014-11-09 15:35)

Bigos pierwsza klasa :-), znakomity. Jak będę robić bigos, to tylko w piekarniku. Wystarczyły 2 dni i był gotowy. Polecam  :-)

Wkn (2014-11-08 20:23)

Moja wersja to takie ni to leniwe ni to kopytka :) Biały ser można pominąć - wyjdą wtedy kopytka dyniowe jeszcze prawdziwsze, bo nie tylko z nazwy :) I na pewno będzie można je podać do sosu np, mięsnego :)

iza1 (2014-11-08 19:47)

Wkn odpowiedz proszę , co z tym serem

pralina (2014-11-08 19:02)

My za to jadamy zupę na słodko z tartymi kluskami 

Wkn (2014-11-08 08:55)

Gotowałam zupę dyniową z kurczakiem, ale z klopsikami jeszcze nie. Wygląda bardzo zachęcająco!

ekkore (2014-11-07 21:23)

To takie bardziej leniwe pierogi. Już czekają w kolejce do wykonania, choć Młoda na pewno nie spróbuje.

Na pewno będą z masłem i posypane cukrem. Tyle, że idę na łatwiznę - i skorzystam z zapuszkowanej dyni (wczoraj uzupełniłam zapasy)- zdecydowanie posługiwanie się otwieraczem jest prostsze niż rozprawianie nożem.

Uwielbiam dynię!!!!

iza1 (2014-11-07 20:29)

czy mogę pominąć ser? matka karmiąca 2 miesięczne dziecko nie może go jeść.. czymś zastąpić ? chciałabym aby po ugotowaniu były puszyste, a nie gniotki :)

Wkn (2014-11-07 19:57)

gabigold, toż to sama przyjemność czytać taką dyniowatą wiadomość - dziękuję.  Z tą dyniowatością to było tak: najpierw dostałam od koleżanki wspaniałą olbrzymią dynię makaronową (tę, w której wycięłam lampion - głowę konia), z wysiłkiem wnosząc ją do domu na własnej ledwo oddychającej i mocno spłaszczonej piersi, zastanawiałam się, co z niej upichcę (duża była skubana)... Zastanawiałam się też, czy starczy mi cierpliwości na maraton dyniowych potraw. Problem rozwiązał się niejako sam - dowiedziałam się, że powinnam przygotować serię dań z dynią jako głównym składnikiem dla Fairy i... rzuciłam się w szał gotowania i pieczenia. Niesamowite jest to, że nie tylko nie żałuję tej właśnie konieczności, ja zaczynam żałować, że wkrótce będę wskakiwać w potrawy świąteczne. Dynia jest pyszna - odkryłam ją na nowo i... uwielbiam. Dziś wymodziłam ciasto korzenne z dynią w zupełnie nowej odsłonie, pycha pycha pycha.