Leczo, lecsó, prawdziwe.

- w dużym, szerokim garnku z grubym dnem wytopić pokrojoną w drobną kostkę słoninę, (skwarki pozostawić w garnku) lub stopić smalec,

- włożyć pokrojoną w ćwierć plasterki cebule, zeszklić nie rumieniąc na dużym ogniu, zmniejszyć ogień i poddusić cebulę, około 5 min,

- uduszoną cebulę posypać słodką papryką, wymieszać, trzymać na małym ogniu ciągle mieszając, tak około 3 minut, 

- włożyć pokrojone w kostkę, obrane ze skóry, pomidory, dobry sposób na zdjęcie skórki z pomidora to włożyć je do wrzątku na około 3-4 min, następnie przełożyć do dużej ilości zimnej wody, pozostawić na kilka minut, teraz skórka zejdzie bez problemu,

- włożyć paprykę oczyszczoną z gniazd nasiennych i białych błonek, pokrojoną w paski, mniej więcej 3x1cm,

- doprawić solą i pieprzem, szybko doprowadzić do wrzenia, zmniejszyć ogień i dusić pod przykrywką około 10 min na małym ogniu,

- dodać kiełbasę pokrojoną w półplasterki grubości około 7 mm,

- ponownie doprowadzić do wrzenia, zmniejszyć ogień i dusić jeszcze około 5 min, ważne żeby nie rozgotować papryki, dla mnie najlepsza jest leciusieńko twarda, oczywiście można dłużej jeżeli ktoś woli bardziej miękką,

- podawać z białym pieczywem;

W prawdziwym leczo nie ma czosnku. Ja jednak uwielbiam czosnek więc i w leczo nie może go u mnie zabraknąć, dodaję duży ząbek przeciśnięty przez praskę podczas smażenia cebuli.

Pozdrawiam i smacznego, Tomek.